موضوع: کودک ربایی از دیدگاه حقوقی
فهرست عناوین
خلاصه : 5
مقدمه 7
عنصر قانونی جرم آدم ربایی وبررسی قوانین ناسخ ومنسوخ 9
12 ماده 209 قانون مجازات عمومی مصوب 1304: 9
حال به تطبیق این ماده با مواد قانون تشدید مجازات ربایندگان اشخاص می پردازیم: 12
صور خاص آدم ربایی و جرایم مشابه 20
صور خاص کودک ربایی: 20
مختصات جرم کودک ربایی: 23
مجازات جرم کودک ربایی: 23
فرق بازداشت غير قانوني با کودک ربایی: 23
دیباچه 25
بخش اول عهدنامه 27
ـ تعریف: 27
ـ ممنوعیت تبعیض: 27
ـ نفع کودک: 28
ـ وظایف دولتها: 29
ـ حقوق والدین: 29
ـ حق زندگی: 29
ـ حقوق مربوط به تولد: 30
ـ حفظ هویت شخصی: 30
ـ جدایی از پدر و مادر: 30
ـ رساندن اعضای خانواده به هم: 31
ـ کودک ربایی: 32
ـ آزادی عقیده: 32
ـ آزادی آگهانش: 33
ـ آزادی مذهب، وجدان و افکار: 33
ـ آزادی تشکیل انجمن و گروه: 34
ـ حفظ محدوده خصوصی: 34
ـ نگهداری کودک توسط والدین: 35
ـ حمایت کودکان در برابر سوء استفاده: 36
ـ حمایت کودک در دوران جدایی از والدین: 36
ـ ضمانت های قانونی فرزندخواندگی: 37
ـ حقوق پناهنده: 38
ـ حقوق کودکان معلول: 39
ـ مراقبتهای بهداشتی: 39
ـ کنترل و رسیدگی منظم به مکان نگهداری: 40
ـ بیمه و خدمات اجتماعی: 41
▪ استاندارد و سطح زندگی: 41
ـ حق آموزش و پرورش: 41
ـ اهداف تربیتی: 42
ـ حمایت از اقلیت ها: 43
ـ حق بازی و اوقات فراغت: 43
ـ ممنوعیت استثمار: 44
ـ حمایت در برابر مواد مخدر: 44
ـ حمایت در برابر سوء استفاده جنسی: 45
ـ خرید و فروش انسان: 45
ـ حمایت در برابر انواع دیگر استثمار: 45
ـ ممنوعیت شکنجه، تضمین قانونی در اجرای مجازات: 46
ـ بازسازی اجتماعی كودكان آسیب دیده: 47
ـ بازسازی اجتماعی كودكان مجرم: 47
ـ برتری حقوقی برخی از كشورهای دنیا: 49
ـ كمیسیون حقوق كودكان: 50
ـ گزارش دهی و گزارش گیری: 51
ـ وظایف ارگان های ویژه سازمان ملل: 52
منابع و ماخذ : 56
خلاصه :
کودک ربایی از جمله جرايمي محسوب مي شود كه از گذشته وجود داشته و امروز نيز با انگيزه هاي مختلف و دلايل متفاوت صورت مي گيرد شايد بتوان گفت بعد از جرم قتل عمدي ، مهمترين جرم عليه اشخاص جرم کودک ربایی است . تحت شرايطي کودک ربایی مي تواند بعنوان يك بزه بين المللي و به عنوان يك جرم سياسي مورد بررسي قرار گيرد جرم کودک ربایی و گروگانگيري دو مصداق از جرايم عليه اشخاص هستند كه يكي از مواهب خدادادي انسانها يعني آزادي تن را مورد تعرض قرار داده و موجبات سلب آزادي تن را فراهم مي آورند اين جرايم علاوه بر اينكه آزادي تن اشخاص را سلب مي كنند ، در اغلب اوقات صدمات بدني (ضرب و جرح و قتل) و صدمات حيثيتي (ريختن آبرو، شرف و هتك ناموس) بر پيكر افراد وارد مي كنند كه غير قابل جبران مي باشند و غالباً با نوعي عنف و تهديد و اجبار يا حيله و نيرنگ با انگيزه هاي سوء همراه هستند در جوامع امروزي اين چنين جرايمي تحت عنوان ترورسيم مطرح و مورد پي گيري واقع مي شوند با اين كه قانوّن گذار نظام جمهوري اسلامي ايران همچون ديگر نظامهاي موجود براي مهار و كنترل جرم کودک ربایی مجازاتهاي سنگين و حتي در موارد خاص مجازات اعدام در نظر گرفته است ولي با اين همه واقعيت اين است كه جرم کودک ربایی همچون جرايم ديگر در كشور ما در حال افزايش است و نمونه آن را نيز اخيراً در شهرستان سلماس شاهد بوده ايم عليهذا در اين نوشتار سعي شده شبه اي از ماهيت فقهي و حقوقي و تاريخچه آن مورد بررسي قرار گرفته تا ابهامات پيرامون آنها زدوده و نسبت به مردم اطلاع رساني گردد . همانطور كه از اسم آن پيداست ، کودک ربایی از ربودن است و در تعريف آن گفته شده : به انتقال يك شخص بدون رضايت او از محلي به محل ديگر بوسيله زور ، تهديد يا فريفتن کودک ربایی گفته مي شود و تاريخچه آن به قانون «حمورابي» اولين قانون مدوني كه وجود دارد بر مي گردد . چنانچه در ماده چهارده قانون مذكور آمده اگر كسي پسر جوان شخصي را بربايد بايد كشته شود ، در كتاب «تورات» نيز از کودک ربایی بحث شده و مجازات اعدام براي مجرم در نظر گرفته شده است در منابع فقه شيعه هم آمده اگر شخصي مرتكب کودک ربایی شود به عنوان مفسد في الارض شناخته خواهد شد . بعضي از فقها مجازات قطع يد را تعيين كرده اند و حتي با مطالعه متون حقوقي و جزايي بعضي از كشورها به نظر مي رسد كه آنها نيز با چنين چالشي مهم مواجه هستند مثلاً در انگلستان مجازات کودک ربایی با توجه به نوع و اهميت آن ، حبس يا جزاي نقدي در حدود اختيارات دادگاه مي باشد اگر جرم كم اهميت و سبك باشد حداكثر 6 ماه حبس و 200 پوند جزاي نقدي است و اگر جرم شديدتر باشد آدم ربا حداكثر به حبس محكوم و مجازات مي شود . بيشترين جرم کودک ربایی در مكزيك ، كلمبيا و آمريكاي لاتين رخ مي دهد بطوريكه در كشور كلمبيا روزانه بطور متوسط 4 نفر ربوده مي شوند و به اين خاطر در كنوانسيون بين المللي راجع به جلوگيري از ارتكاب جرايم عليه اشخاص حمايت هايي صورت گرفته كه نمونه آن مصوبه 1973و ماده 25 كنوانسيون حقوق كودك (مصوب 1989 كه راجع به ربودن اطفال است ) را اشاره كرد .
انتقال یک یا چند شخص از مکانی به مکان دیگر برخلاف اراده آنان، که ممکن است از راه خدعه یا فریفتن یا با زور انجام گیرد. (موریس نخله و: 96)
انتقال یک شخص بدون رضایت او از محلی به محل دیگر به وسیله زور، تهدید یا فریفتن.(Dictionary: 256)
آدم ربایی به معنای سلب آزادی تن است؛ بنابراین ابتدا باید معنای آزادی تن را دانست. آزادی تن چنین تعریف شده است : «آزادی بدنی هر فرد بطوری که بتواند از هر نقطه کشور به نقطه دیگر آن، مسافرت نموده یا نقل مکان دهد یا از کشور خود خارج شده و به آن مراجعت نماید و از توقیف بدون جهت محفوظ و مصون باشد. نتیجه این آزادی، لغو بردگی و شبه بردگی، لغو بیگاری، منع توقیف و حبس بدون مجوز اشخاص است.» (جعفری) بنابراین آدم ربایی به معنای سلب آزادی تن دیگری بدون رضایت او و با قصد نامشروع، از راه جابجائی از محلی به محل دیگر می باشد.
مخفی کردن هم، سلب آزادی تن دیگری بدون رضایت او و به قصد نامشروع از طریق پنهان کردن افراد در محلی می باشد.
عنصر قانونی جرم آدم ربایی وبررسی قوانین ناسخ ومنسوخ
در مورد جرم آدم ربایی، تا کنون مقررات مختلفی وضع گردیده و قانونگذار سعی کرده است در زمانهای مختلف برای مبارزه با این پدیده زشت و شنیع به شدت برخورد نماید و البته این تعدد، ابهامهایی را نیز به وجود آورده است که در این جا لازم است ضمن بیان مقررات گذشته، به مقایسه آنها با آخرین اراده قانونگذار و بیان ناسخ و منسوخ یا عام وخاص آنها بپردازیم :
