8 اصل در مسئله عصمت پيامبران اصل اول عصمتبه معنى مصونيتبوده و در باب نبوت داراى مراتب زير است: الف - عصمت در مقام دريافت، حفظ و ابلاغ وحى; ب - عصمت از معصيت و گناه; ج - عصمت از خطا و اشتباه در امور فردى و اجتماعى. عصمت پيامبران در مرحله نخست، مورد اتفاق همگان است، زيرا احتمال هر نوع لغزش و خطا در اين مرحله، اطمينان و وثوق مردم را خدشهدار مىسازد و ديگر پيامهاى پيامبر مورد اعتماد و اطمينان نخواهد بود، در نتيجه هدف نبوت نقض مىشود. گذشته از اين، قرآن كريم يادآور مىشود كه خداوند پيامبر را تحت مراقبت اصل پنجم حكم قاطع عقل و داورى صريح قرآن را درباره لزوم عصمت پيامبران دانستيم، ولى در اين زمينه برخى از آيات - در بدونظر - حاكى از صدور گناه از آنان مىباشد (مانند آيات وارده در باره حضرت آدم و غير آن). در اين موارد چه بايد گفت؟ در پاسخ بايد خاطر نشان ساخت: مسلما، به حكم اينكه هيچگونه تناقضى در قرآن راه ندارد، بايد با توجه به قرائن موجود در خود آيات، به مراد واقعى آنها پى برد، و در اين موارد ظهور بدوى هرگز نمىتواند ملاك قضاوت و داورى عجولانه قرار گيرد. خوشبختانه مفسران و متكلمان بزرگ شيعه، به تفسير اين آيات پرداخته، و حتى برخى از آنان در اين باره كتابهاى مستقلى تاليف كردهاند. از آنجا كه بحث درباره تكتك اين آيات از گنجايش اين رساله بيرون |
خرید و دانلود | 1,500 تومان نوع فایل :word | تعداد صفحات :12 گزارش تخلف به پلیس سایت |